Stroebe en Schut ontwikkelden het Duale Proces Model dat past bij de hedendaagse visie omtrent rouw. Hun theorie wordt mooi beschreven in de metafoor ‘Rouwen is roeien met twee riemen’. Wanneer iemand met een verlies te maken krijgt, zakt de grond weg onder zijn voeten en komt hij in woelig water terecht.
Het vraagt veel energie om het bootje drijvende te houden, laat staan om vooruit te varen. De twee riemen waarmee de persoon roeit, kenmerken elk een dimensie van het rouwproces. Zo spitst de ene riem zich toe op het verlies van de dierbare en alles wat daarbij komt kijken, terwijl de andere riem zich focust op het herstel, het leven dat verder gaat zonder zijn dierbare. Om vooruit te gaan met zijn leven dat getekend is door verlies, heeft hij beide riemen nodig. Er hoeft geen constant evenwicht te zijn tussen beide riemen, maar het wisselen van riem is op termijn wel nodig om vooruit te varen.
Wanneer gebruik gemaakt wordt van deze verliesgerichte riem, staat het kind stil bij de naaste die is overleden. Het kind gaat de confrontatie aan met het verlies en het leven dat verder gaat is op dat moment minder aan de orde. Dit roeien met de verliesgerichte riem kan zich op verschillende manieren uiten.
Hieronder enkele voorbeelden:
Bij de herstelgerichte riem houdt het kind zich bezig met het leven opnieuw vorm te geven en zich aan te passen aan de veranderingen die hierbij komen kijken. Om zich hiermee bezig te houden, is het soms nodig dat het kind de nodige afleiding zoekt, weg van de pijn en het verdriet, om richting herstel te kunnen werken.
Hieronder enkele voorbeelden van de herstelgerichte riem: